Blogging tips

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Ο Θεός κι ο γείτονας!

Ο καιρός κακός, κρύο και βροχή συνέχεια, ο μικρός αρρωστούλης,
 τα μεγάλα  πρέπει να πάνε στο δημοτικό, στο νήπιο και στις εξωσχολικές δραστηριότητες,
 ο σύζυγος αυτόν τον χειμώνα λείπει διαρκώς σε επαγγελματικά ταξίδια....
κι εγώ μόνη, μακριά απο τους δικούς μας ανθρώπους που σίγουρα θα μπορούσαν
 να με βοηθήσουν λίγο!!!!

Έρχονται μέρες που απελπίζομαι...
νιώθω ότι έχω δίπλα μου μόνο το Θεό και τον καλό γείτονα!
 Κάθε μέρα κάνω το σταυρό μου και ευχαριστώ το Θεό για όλα όσα μου έχει
 προσφέρει ως τώρα...ξέρω ότι ο Θεός μας δίνει όσα μπορούμε να αντέξουμε!
 Γι’ αυτό και ήρθαμε σ’ αυτήν την πόλη και σ’ αυτήν τη γειτονιά!
 Το σπίτι μας πλέον μετά το 3ο παιδί, δε μας χωράει...θα ήθελα ένα σπίτι λίγο μεγαλύτερο,
 όμως δε φεύγω...εδώ θα μείνω!!!

Ο λόγος απλός...
βρέχει καταρρακτωδώς, κρύο πολύ...πρέπει να πάω τα παιδιά σχολείο,
ο μικρούλης ετοιμάζεται κι αυτός για έξοδο...με μύξες και βήχα!
Ευτυχώς από κάτω το μανάβικο είναι ανοιχτό και οι γιοί της κυρίας Σπυριδούλας
ξεφορτώνουν το φορτηγό...το αμάξι μου παρκαρισμένο μακριά...
"αφήστε μας τον μικρό εδώ κυρία Κωνσταντίνα, μην τον πάρετε μαζί σας 
με τέτοια βροχή!"

Τον αφήνω και φεύγω τρέχοντας με τα άλλα δύο για να μπούμε γρήγορα 
στο αμάξι! Κάνω τη διανομή και επιστρέφω...αφήνω το αυτοκίνητο 
μπροστά στο μανάβικο γιατί δεν βρίσκω να παρκάρω γνωρίζοντας ότι εκεί ενοχλώ. 
Θέλω να πάω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο μικρό μου. 
"κανένα πρόβλημα" μου λέει ο Φίλλιπος
"αφήστε μου τα κλειδιά και θα το παρκάρω εγώ, εσείς πηγαίνετε σπίτι σας
και τα κλειδιά θα τα αφήσω εδώ"

Ανακούφιση!!!
Μετά από δύο ώρες περίπου χτυπάει το κουδούνι,
ήταν ο άλλος γείτονας...αυτός με τα ανταλλακτικά.
"Κωνσταντίνα, το αμάξι εμποδίζει γιατί ο δήμος θέλει να σκάψει....
αν δε μπορείς πέτα μου τα κλειδιά να στο μετακινήσω εγώ!"

"Τα κλειδιά κύριε Στάθη είναι στο μανάβικο!"
Πάει ο κύριος Στάθης και μου μετακινεί το αμάξι...

Μετά από λίγο και ενώ το μικρό έχει κοιμηθεί κατεβαίνω να πάρω ψωμί...
όλα από κάτω μας τα έχουμε ευτυχώς!!
Εκεί ο κύριος Νίκος και η κυρία Μαρία...
"Κωνσταντίνα μου, ότι χρειάζεσαι να μας το λες. Και το παιδί αν θες 
να σου κρατήσουμε για να πας κάπου...μην το παίρνεις μαζί σου με τέτοιο κρύο!!"

Εκείνη τη στιγμή μπαίνει και ο κυρ Γιώργης από την ψησταριά παραδίπλα που
με είδε να μπαίνω στο φούρνο...
"εεεε πατρίδα!!!! (η γυναίκα του είναι από το Ρέθυμνο). Καλημέρα!
Κι εμείς εδώ είμαστε...ότι θες χτύπα τηλέφωνο!"

Πόσο με συγκινούν!!!!!

Τις προάλλες γύρισε επιτέλους ο άντρας μου γιατί έπρεπε να κάνει μια 
επέμβαση στην Πάτρα. Τα μεγάλα θα πήγαιναν σχολείο...το μικρό όμως;
Τι θα το έκανα; Θα το έπαιρνα μαζί μου στο νοσοκομείο;
Ευτυχώς η μαμά του συμμαθητή του Γιώργου μου μένει απέναντι...μιλώντας λοιπόν
στο τηλέφωνο της είπα τον καημό μου...
"εδώ είμαι εγώ!!! θα μου τον φέρεις το πρωί και κάτσουμε παρεούλα κι
αν δεν έχετε επιστρέψει μέχρι να σχολάσει ο Μάνος από το νηπιαγωγείο στις 4, 
θα τον πάρω κι αυτόν εδώ!"

Εντάξει, τακτοποιήσαμε τους 2 από τους 3....ο Γιώργος όμως; 
Που αυτόν σίγουρα δεν προλαβαίνω να τον πάρω αφού σχολάει στις 2 σήμερα
γιατί κάνουν αποκριάτικο πάρτυ;
Να' ναι καλά η φιλενάδα μου η Βάσια και ο Παντελής...
έφυγε ο Παντελής από τη δουλειά του νωρίτερα για να πάει να τον πάρει
από το σχολείο μαζί με την κόρη του και να πάνε σπίτι τους!!

Κι άλλα πολλά....πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτούς τους 
γείτονες και φίλους!
Κι εγώ βέβαια...ότι χρειαστούν από μένα θα τους το προσφέρω με όλη μου
την αγάπη!! Προς το παρόν...κι επειδή μέχρι στιγμής δε μου έχουν ζητήσει κάτι...
όποτε φτιάξω γλυκό ή καμιά πίτα ή όποτε μας στέλνουν καλούδια από την 
Κρήτη, δεν παραλείπω να κάνω διανομή στη γειτονιά!!!

Γι αυτό φίλοι μου....τον γείτονά σας και τα μάτια σας!!
Ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, μια κουβεντούλα παραπάνω δεν είναι πολλά
για να έχετε καλή σχέση με τους γείτονές σας!

Φιλιά πολλά και καλή μέρα σας εύχομαι!
Να περάσετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και μη ξεχνάτε
να χαμογελάτε!!





Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Καθαρά Δευτέρα στο σπίτι!!

Μας τα χάλασε ο  καιρός σήμερα και όχι μόνο!!
Τα παιδιά άρρωστα κι ο άντρας μου στο κρεβάτι του πόνου αφού την Παρασκευή
έκανε μια μικροεπέμβαση και ο καημένος πονάει πολύ!
Έτσι, σήμερα θα μείνουμε σπίτι και δε θα πετάξουμε χαρταετό!

Πρωί πρωί σηκώθηκα και έφτιαξα λαγάνες...
ζεστές ζεστές μαζί με χαλβά, μούυυυυρλιαααααα!!!!!!!!!



Τα παιδιά όμως γκρινιάζουν...θέλουν να πάμε στους φίλους τους!
Όμως δεν είμαστε για έξω γιατί θα κολλήσουν και τα άλλα παιδάκια...έτσι,
ψάχνω να βρω τρόπους να τα απασχολήσω εντός.
Χθες το βράδυ τους έφτιαξα αυτοσχέδιους δίσκους kumihimo για να τους 
δείξω πως να πλέξουν τα βραχιολάκια του Μάρτη που έρχεται 
σε λίγες μέρες...


Αυτό θα το κάνουμε απογευματάκι προς βραδάκι χαλαρώνοντας στον καναπέ,
αφού πρώτα έχουμε κάνει μια επανάληψη στα μαθήματά μας...

Τώρα το πρωί τους έφτιαξα αλατοζύμη:
1/2 φλ. αλάτι
1/2 φλ. νερό
1 1/2 περίπου φλ. αλεύρι

και φτιάξαμε την Κυρά Σαρακοστή...


εγώ την έφτιαξα δλδ και αυτά παρακολουθούσαν, 
αλλά μετά άρχισαν το παιχνίδι με την αλατοζύμη
που περίσσεψε και έφτιαξαν τις δικές τους λαγάνες!!

Τη φουρνίσαμε...


τη ζωγραφίσαμε...


και έτοιμο το "μετρητάρι" μας!
Κάθε Σάββατο θα κόβουμε και ένα ποδαράκι!
7 εβδομάδες μέχρι το Μ. Σάββατο!

Καλά κούλουμα και καλή Σαρακοστή!

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

ξύλινα διακοσμητικά με ντεκουπάζ...

Πριν αρκετό καιρό βρήκα κάτι ξύλινα αντικείμενα, τα οποία για να πω 
την αλήθεια δεν ήξερα τι ήταν. Μου είπε ο άντρας μου ότι ήταν διακοσμητικά
σε κεφαλάρι κρεβατιού και φυσικά τα πήρα, χωρίς να έχω ιδέα τι θα 
μπορούσα να τα κάνω...

Τις προάλλες λοιπόν, σκέφτηκα να τα πιάσω...
τους έκανα κρακελέ ενός συστατικού και ντεκουπάζ!
Μου άρεσε το αποτέλεσμα αλλά δε μπορούσα να βρω που θα ήταν χρηστικά...
και ξαφνικά μου ήρθε αναλαμπή!!!!

Κηροπήγια....


Τα οποία φυσικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...
δεν είναι πολύ όμορφα; 

Δεν έμεινα όμως μόνο εκεί...
θυμήθηκα τα χριστουγεννιάτικα σπιτάκια που είχα φτιάξει και λέω...
δε φτιάχνω λίγα ακόμα;

Και αυτά με ντεκουπάζ στολίζουν ένα ράφι...



Όπως καταλαβαίνεται έχει πέσει πολύ ντεκουπάζ αυτό το διάστημα,
γι' αυτό αναμείνατε...έρχονται κι άλλα!!!!!!!

Φιλιά πολλά!
Να έχετε μια όμορφη Κυριακή!!!

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Αγ. Υάκινθος - ο ορθόδοξος άγιος των ερωτευμένων!


Η σύγχρονη λατρεία του ξεκινά από τα Ανώγεια της Κρήτης

Ως Άγιος της αγάπης, των ερωτευμένων ζευγαριών και της νεότητας έχει προβληθεί ο Υάκινθος, που εορτάζει στις 3 Ιουλίου.


Ο Άγιος Υάκινθος υπήρξε, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, θαλαμηπόλος του αυτοκράτορα Τραϊανού, ο οποίος του ζήτησε να απαρνηθεί τον Χριστό. Εκείνος αρνήθηκε και φυλακίστηκε 12 χιλιόμετρα νότια από τα Ανώγεια της Κρήτης, στην ορεινή περιοχή Φούρνοι, όπου του έδιναν φαγητά ποτισμένα με το αίμα ζώων που είχαν θυσιαστεί σε είδωλα.

Ο Άγιος αρνήθηκε το φαγητό επί σαράντα ημέρες και τελικά πέθανε από ασιτία το 98 μ.Χ., σε ηλικία 20 ετών. Οι φρουροί του βρήκαν στο κελί του αγγέλους που κρατούσαν λαμπάδες να τον στεφανώνουν. Ο αυτοκράτορας Τραϊανός, κατά την ελληνορθόδοξη παράδοση, έδωσε εντολή να πετάξουν το λείψανό του στα θηρία, αλλά το φύλασσαν άγγελοι και τα θηρία δεν το πείραξαν. Τελικά, το λείψανο ετάφη στην πατρίδα του, την Καισάρεια, από έναν συγκλητικό που του ξαναέδωσε το φως του.

Παράλληλα, το όνομα Υάκινθος είναι συνυφασμένο και με τα πανάρχαια ήθη. Προς τιμήν του γίνονταν κάθε χρόνο γιορτές στην Τύλισσο, στη Μεσσηνία και τη Σπάρτη. Γιόρταζαν το θάνατο και την ανάστασή του, καθώς θεωρούνταν ένας προελληνικός θεός της βλάστησης και της γονιμότητας.

Η σύγχρονη λατρεία του Αγίου ξεκινά από τα Ανώγεια της Κρήτης, με τα Υακίνθεια, και εξαπλώνεται σιγά - σιγά σε όλη την Ελλάδα. Θεωρείται ο Άγιος του έρωτα, των αγνών αισθημάτων, της δημιουργίας και της έμπνευσης. Ειδικότερα, όσοι προτιμούν να γιορτάζουν τον, κατά την κρητική παράδοση, Έλληνα Άγιο της αγάπης επισκέπτονται το ναό του Αγίου Υακίνθου, ένα λιτό, κυκλικό, πέτρινο κρητικό ναό που είναι κτισμένος σε υψόμετρο 1.200, στον Ψηλορείτη.

Στα Υακίνθεια, σε ένα συγκερασμό της αρχαιοελληνικής και της χριστιανικής γιορτής, κάθε καλοκαίρι, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, τιμώνται η νιότη και η αγάπη, με πλούσιες πολιτιστικές εκδηλώσεις, που διαρκούν τρεις ημέρες. Έχουν εξελιχθεί, μάλιστα, σε θεσμό και αποτελούν πόλο έλξης επισκεπτών και μουσικών από την Κρήτη και άλλες περιοχές της Ελλάδας, αλλά και όλη τη Μεσόγειο.

Στο μουσικό κομμάτι των εκδηλώσεων έντονη είναι η σφραγίδα του Λουδοβίκου των Ανωγείων, διοργανωτή των Υακινθείων από το 1998, που με το δικό του ιδιαίτερο, χαρισματικό τρόπο τραγουδά τον έρωτα και την προσδοκία του. 

Όπως δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Λουδοβίκου των Ανωγείων, «ο Άγιος Υάκινθος με τον Βαλεντίνο δεν είναι διαφορά αντίθεσης, απλά διαφορά. Στον Βαλεντίνο κόβουνε τα τριαντάφυλλα και τα προσφέρουνε για αγάπη στα κορίτσια τους. Εμείς παίρνουμε το χέρι του κοριτσιού και το οδηγούμε εκεί που είναι τα τριαντάφυλλα και του τα δείχνουμε, δεν τα κόβουμε ποτέ. Ο Άγιος Υάκινθος δεν είναι ο Άγιος των ερωτευμένων, αλλά εκείνων που έχασαν και εκείνων που ελπίζουν να βρουν. Ο έρωτας έτσι κι αλλιώς είναι θεϊκή επίσκεψη και η ζωή, γενικότερα, μια γιορτή, όπου είμαστε όλοι καλεσμένοι. Επτακόσιες είκοσι χιλιάδες (720.000) ώρες που είναι τα 80 χρόνια ζωής δεν είναι αρκετές για να γεράσουμε. Ό Άγιος Υάκινθος είναι ο άγιος της μοναξιάς, του συγκρατημένου πάθους».


Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Aνακυκλώνω κουτιά από πατατάκια και παιδικές κρέμες!

Καλημέρα και καλή Τσικνοπέμπτη!!
Στο σπίτι επικρατεί πανικός...ο μικρός τώρα που περπατάει μου τα κάνει όλα
άνω κάτω!! Εδώ και καιρό είχε βρει παιχνίδι τα συρτάρια της κουζίνας!
Δεν είχα πρόβλημα...έβγαζε έβαζε πράγματα, περνούσε η ώρα.
Τώρα όμως σηκώθηκε και πάει όπου θέλει...που τον χάνω που τον βρίσκω...
στα πρώτα συρτάρια που είχα τα μαχαίρια και διάφορα άλλα κοφτερά
αντικείμενα! Εννοείται δε θα του στερήσω τη χαρά να ανακαλύπτει πράγματα...
έτσι τα απομάκρυνα. Και που θα μπορούσα να τα βάλω για να μην είναι 
πεταμένα εδώ κι εκεί; Ευτυχώς από κουτιά άλλο τίποτα...


Τα κουτιά από τα γνωστά πατατάκια μεταμορφώθηκαν και μέσα
έβαλα κάτι τιρμπουσόν, μαχαιράκια, και κοφτερά αντικείμενα...



Τα κουτιά από τις παιδικές κρέμες, που από αυτά έχω άφθονα,
έγιναν έτσι...



και μέσα μπήκαν τα μεγάλα μαχαίρια και ψαλίδια!

Έφτιαξα κι άλλα, δυστυχώς όμως δεν πρόλαβα να τα βγάλω φωτογραφία γιατί 
μου τα πήρε η μαμά μου όταν έφυγε γιατί της άρεσαν πολύ και σίγουρα
θα της φανούν χρήσιμα!


Επίσης, σήμερα έχω να σας πω ότι σήμερα έχει γενέθλια  ο Μάνος μου και 
ο άντρας μου!!! Να τους χαίρομαι λοιπόν και να τους καμαρώνω!!
Να έχουν την υγειά τους πάνω από όλα και να είναι πάντα χαμογελαστοί!

Σήμερα όμως έφτιαξα γλυκάκι μόνο για τον Μάνο μου που κλείνει τα 5!
Το γλυκάκι του μπαμπά θα του το φτιάξουμε το Σάββατο που θα επιστρέψει!!

Κεραστείτε παρακαλώ!!!!!


Τους έφτιαξα ντόνατς και τα πήγα στο νηπιαγωγείο...
θα τσικνίσουν κιόλας, θα ντυθούν και μασκαράδες, 
τέλεια!!!!!!! 
Μια χαρά πάρτυ θα κάνει ο μικρούλης μου!!!!!!

Την ιδέα για τα ντόνατς τούρτα μου την έδωσε η Ελένη από το
craft with mom  και την ευχαριστώ πολύ πολύ!!

Σας φιλώ και σας εύχομαι να περάσετε πολύ πολύ όμορφα σήμερα!!
Να μασκαρευτούμε βρε παιδιά...να θυμηθούμε τι σημαίνει Απόκριες!
Δεν ξέρω για εσάς...εγώ πάντως τη μασκούλα μου θα τη φορέσω και θα 
πάρω τους μικρούς μου Ζορό και θα πάμε βολτούλα!!!!!
Εγώ μια μαύρη γατούλα θα ντυθώ...μιας κι αύριο είναι 
Παρασκευή και 13!!!!!!!!!!

Καλή Τσικνοπέμπτη!!




Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

21/31 άλλο ένα φωτογραφικό δεκαήμερο!

Άλλο ένα φωτογραφικό δεκαήμερο έφτασε στο τέλος του, 
εδώ και μέρες, τώρα όμως βρήκα το χρόνο να σας το δείξω!!

Ξεκινάω λοιπόν...

21/01
χαζεύοντας τηλεόραση παρέα με το πλεκτό μου...



22/01

καλό τετραήμερο στα μαθητούδια μας, εκλογές εν όψη!



23/01

δε βρέχει...τρέχει!!!!!!!!!!!!!!



24/01

...με διάθεση για δημιουργία!!



25/01

Εν αναμονή των αποτελεσμάτων των εκλογών...ο τίτλος τα λέει όλα!



26/01

Παίζοντας σκάκι με τον γιο μου!



27/01

...the fifty shades of grey,..στην ταπετσαρία μας!!




28/01

Με τέτοια χρώματα πως να μην πηγαίνει το παγόνι καμαρωτό καμαρωτό...




29/01
Σήμερα έπρεπε να πάνε στο σχολείο ένα αντικείμενο με συναισθηματική αξία για 
την οικογένεια μας και να συζητήσουν γι' αυτό...ο Γιώργος μου πήγε
τη λύρα που του έφτιαξε ο παππούς του!


30/01

χαλαρώνουμε αγκαλίτσα στον καναπέ...



31/01

Ευτυχώς που είχα άπλυτα και βρήκα το τηλεχειριστήριο που χάναμε 
δύο μέρες...





Αυτό ήταν το δικό μου φωτογραφικό δεκαήμερο!!

Να έχετε μια όμορφη Κυριακή!!

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Η εσάρπα της γιαγιάς!!

Καλημέρα καλημέρα!!
Τι μου κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι  καλά! Αυτή η γρίπη θερίζει φέτος!!
Τι κρύο και αέρας είναι αυτός;; Βρήκα και εγώ ευκαιρία, αυτές τις μέρες
που είχα τη μανούλα μου εδώ και τα βράδια το έριξα στο πλέξιμο!
Αυτή τη φορά είπα να ξαναπιάσω τις βελόνες που τις είχα παρατημένες
εδώ και πολύ καιρό, από τότε που άρχισα να μαθαίνω βελονάκι...δηλαδή, περίπου
δύο χρόνια!!

Έπλεξα μια εσάρπα για την μανούλα μου...εύκολα και γρήγορα!
Πλέκοντας μόνο καλή πλέξη...και το τελείωσα μέσα σε 3 βράδια χαζεύοντας
στην τηλεόραση τις πολιτικές εξελίξεις!!



Τελειωμένη η εσάρπα...




Αφού την τελείωσα έραψα με χοντρή βελόνα στην άκρη της εσάρπας
ένα άλλο νήμα  διαφορετικού χρώματος για να σπάει λίγο τη μονοτονία...
η μανούλα δεν ήθελε πολλά πολλά...και το χρώμα απορώ που της άρεσε!



Φυσικά δεν έχασα ευκαιρία....την φόρεσα κι εγώ!!
Εγώ όχι με τον κλασικό τρόπο, από πίσω δηλαδή αλλά από μπροστά...
σα σαλιάρα που είπε και η μαμά μου!!
χαχαχχα!!


Όμορφη δεν είναι;
Ο τρόπος είναι πανεύκολος...

ρίχνουμε 110 πόντους (ανάλογα πόσο μεγάλη θέλετε να την κάνετε)

1η σειρά -  όλο καλή

2η σειρά - τους δύο πρώτους πόντους τους πλέκω μαζί με καλή πλέξη
συνεχίζω έναν έναν πόντο με καλή πλέξη
και τελειώνω τους δύο τελευταίους πόντους πάλι μαζί με καλή.

3η σειρά - όλο καλή

4η σειρά - όπως η 2η 

και συνεχίζουμε  έτσι μέχρι το τέλος!

Ελπίζω να σας άρεσε και να την φτιάξετε κι εσείς!!

Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!!


Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Μια μίνι συνέντευξη!

Χάθηκα πάλι...αλλά πιστέψτε με δε μπορώ να κάνω αλλιώς!
Δε φτάνει που με "άφησε" ο υπολογιστής μου, με "άφησε" κι  ο άντρας μου!!
Όχι, μην πάει το μυαλό σας στο κακό...έφυγε για επαγγελματικό ταξίδι και θα λείψει 
σχεδόν ένα μήνα, ευτυχώς πέρασαν οι μέρες  και  όπου να' ναι θα είναι και πάλι 
κοντά μας!  Ήρθε για βοήθεια η μανούλα μου για αρκετές μέρες...αλλά
βρε κορίτσια, δε λέω...καλή η βοήθεια αλλά εγώ έχω μάθει να λειτουργώ μόνη μου
καλύτερα...με αποσυντονίζει...αυτή μεγάλωσε δύο ήσυχα κοριτσάκια, ενώ
εγώ έχω τρία ανήσυχα αγοράκια...άλλα τους λέω εγώ, άλλα αυτή...σίγουρα
καλοπροαίρετα, δεν το συζητώ, γι' αυτό και δένω τη γλώσσα κόμπο για 
να μην το ανοίξω και πω πράγματα που μετά τα μετανιώσω. Ήρθε για λίγες μέρες
να δει τα εγγονάκια που τα βλέπει μια στο τόσο...μην της χαλάσω τη διάθεση!
Όμως το πιστεύω ακράδαντα...
μοναχή σου χόρευε κι όσο θέλεις πήδα!!!

Όσο για τον υπολογιστή μου, τι να πω...
ενώ μου έχει αφήσει ο άντρας μου το λαπτοπ του εγώ δεν μπορώ να το χειριστώ
με ευκολία...τον βαριέμαι...δε μου αρέσει...είναι μικρότερος από τον δικό μου  και
δε με βολεύει το πληκτρολόγιο του...τέλος πάντων, ελπίζω να μην κηδέψω
τον δικό μου και να τον έχω σύντομα και πάλι κοντά μου!!

Εγώ τώρα μπήκα να κάνω αυτή την ανάρτηση για άλλο λόγο, αλλά...
ότι του φανεί του Λωλοστεφανή!! Μου λείψατε μωρέ και είπα να σας τα πώ 
μαζεμένα....α, χρωστάω και μια επίσκεψη στην φιλενάδα μας την Αριστέα αλλά
ούτε αυτό θα καταφέρω να το κάνω! 
Τώρα μου θυμίζω τη διαφήμιση που παντρεύει
ο κύριος την κόρη του και βρήκε ευκαιρία να ευχηθεί για το νέο έτος,
 για το Πάσχα που θα έρθει, να μνημονεύσει
το θείο που έχασε,  κλπ κλπ....

Στο θέμα μας όμως....

Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στη φίλη μου Εύη από το
mama's 'n' papa's που με φιλοξένησε στο blogoσπιτάκι της και με ρώτησε 
κάποια πράγματα για τον εαυτό μου και γενικότερα πως μπλέχτηκα
εγώ με το blogging!!

Αυτή λοιπόν είμαι εγώ...
αν θέλετε να διαβάσετε όλες μου τις απαντήσεις δεν έχετε παρά να 
πατήσετε ΕΔΩ.

Ευάκι μου σ' ευχαριστώ πολύ πολύ για την φιλοξενία σου! 
Είσαι υπέροχη!!!

Φιλιά

Pin It button on image hover
Blogging tips
Pin It button on image hover
Blogging tips